Rozdział 40 część 2

***ZAYN***

Zrobiłem to... Wyjąłem z kieszeni telefon komórkowy i włączyłem nagrywanie. Nie mam jeszcze pojęcia co będzie dalej. Na pewno nie pozwolę, by Louis był blisko Harry'ego. Widok, na jaki patrzyłem sprawiał mi ból. Osoba, którą kocham z kimś innym. I to jeszcze w taki sposób. Ciekawe od jak dawna to trwa... Ta myśl mnie przeraziła. Może Loczek nie chce tego robić? Bingo! Zajrzałem na ekran telefonu. Mam już dwie minuty, powinno wystarczyć. Swoją drogą, gdybym to ja był na miejscu Tomlinsona... Nie powinienem teraz o tym myśleć. To wyobrażenie jest bardzo... gorące. Najciszej jak tylko mogłem wyszedłem z domu. Na progu ogarnąłem się lekko i rozejrzałem dookoła. Świecące słońce nie było teraz pogodą pasującą do mojego nastroju. Nie obraziłbym się o burzę z piorunami. W drodze do domu zastanawiałem się co zrobić z filmikiem. Do głowy wpadł mi pomysł. Gdy dotarłem na miejsce przywitałem się z mamą i poprosiłem, aby mi nie przeszkadzała. W moim pokoju włączyłem laptopa, a następnie znalazłem w kieszeni komórkę. Gdy filmik się przesłał postanowiłem go obejrzeć. Nie powinienem był tego robić, bo w moim sercu wywołuje on tylko żal, a w oczach łzy. Otarłem szybko oczy i zgrałem nagranie na płytę. Wziąłem do ręki marker i podpisałem ją 'Louis Tomlinson i Harry Styles'. Na białej kartce natomiast spisałem adres i dodałem notkę o ich sytuacji prawnej. Schowałem wszystko do szarej koperty, którą zakleiłem taśmą. Wykonałem jeszcze jedną kopię na dysk CD. Z szafy wygrzebałem czarną bluzę. Dodatkowo znalazłem okulary i bandamkę. Schowałem je do kieszeni, a kopertę wziąłem do ręki. Będąc niedaleko celu założyłem moje rekwizyty na twarz. Wszedłem do budynku i bez słowa położyłem mój dowód na biurku przed panią w mundurze. Zapytała o coś, ale nie odpowiedziałem szybko wychodząc. Mam tylko nadzieję, że to co dziś się działo w domu Tomlinsona zalicza się do przestępstw, a ludzie na policji nie użyją nagrania jako filmu pornograficznego. Powinienem zobaczyć się z Harry'm. Zrobię to za kilka godzin. Nie mam zamiaru im przerywać. Nadszedł czas, by o czymś mu powiedzieć. Najpierw jednak ponownie spotkam się z Eleanor. Dam jej kopie tego filmiku i niech robi z Nim co chcę. Nie mam zamiaru z nią współpracować. Dam sobie radę. Już to zrobiłem. Mimo iż wiem o ich związku mniej niż kilka godzin. Ona od tygodni, może nawet miesięcy i nic nie zrobiła by to przerwać. Wybrałem jej numer telefonu i zapytałem, czy możemy się spotkać. Oznajmiła, że wciąż jest tam gdzie podczas naszej rozmowy. Minęły dwie godziny... Co ona tam robi tyle czasu? Mniejsza z tym... Szedłem w tą stronę, a gdy moim oczom ukazała się kawiarnia wszedłem do niej.
-Nic nie będę zamawiać. Nie lubię kawy. -odezwałem się zanim powiedziała cokolwiek.
-To może herbaty? -zapytała miło.
-Nie mam ochoty. Proszę. -podałem jej płytkę z filmikiem. Nie mam pojęcia dlaczego to robię, ale może gdzieś w mojej głowie ma to jakiś sens.
-Co to?
-Filmik, na którym Louis i Harry się pieprzą. -powiedziałem prosto z mostu udając, że to nic ważnego.
-Malik, po co mi to?
-Nie wiem, rób z tym co chcesz. Moja kopia już jest w odpowiednim miejscu.
-O czym Ty mówisz? -prawie krzyknęła.
-Już niedługo Tomlinson wyląduje za kratkami. Harry będzie wtedy tylko mój... -miałem zamiar już iść.
-Co ja Ci mówiłam? Możesz robić z Harry'm co chcesz, ale Louisowi ma się nic nie stać!
-Nic mu nie będzie. Może dostanie niski wyrok. Aaa, jeszcze prawo do wykonywania zawodu. Jeden lekarz mniej na świecie nie zrobi różnicy. -byłem w tym momencie dumny z siebie i uśmiechałem się myśląc o moim pomyśle.
-Nie mam ochoty czekać na Niego lata, aż wyjdzie z więzienia! Jeśli nie będzie lekarzem, to co będzie robić? Zayn, ja nie chcę być żoną śmieciarza! -złapała mnie za koszulkę i lekko mną potrząsnęła.
-Trochę na to za późno. Wybacz, ale na mnie już czas. Ktoś musi być przy Loczku w tym trudnym momencie. -aktorsko złapałem się za serce i udałem, że wycieram łzę. Zdjąłem jej zaciśnięte pięści z mojego ubrania, a na pożegnanie zaśmiałem się ponownie i wyszedłem. Sądzę, że mogę już odwiedzić nasze gołąbeczki.


***HARRY***

Leżałem na boku wtulony w tors Louisa, wciąż ciężko oddychając. Wszystko mnie bolało, ale nie zwracałem na to uwagi, przynajmniej w tym momencie. Lou leniwie bawił się moimi loczkami. Podniosłem głowę tak, bym mógł dosięgnąć jego ust. Chciałem czuć ich smak jak najdłużej.
-Podobało Ci się? -zapytał po chwili.
-Było wspaniale.
-Musimy to kiedyś powtórzyć... -powiedział, po czym obrócił Nas i położył się na mnie. Na moim ciele poczułem mokre pocałunki, ale jednak zdecydowanie wygrywało odczucie z moich tylnych części.
-LouLou? Możesz ze mnie zejść? -szybko oderwał się ode mnie zaniepokojony.
-O co chodzi? Coś... nie tak?
-Sądzę, że moje plecy tego nie zniosą.
-Aaaa, no tak. Masz rację. Poczekaj, zaraz wracam. -pocałował mnie pośpiesznie wychodząc z pokoju. Lubię, gdy chodzi nago. Zwłaszcza kiedy jest tyłem do mnie.
-Chodź, weźmiemy prysznic, a potem zrobię Ci masaż. -pomachał mi przed twarzą buteleczką oliwki dla dzieci.
-Hmm, kusząca propozycja. Chyba nie jestem w stanie odmówić. -wstałem lekko i złapałem jego rękę. Nie sądziłem, że będę mieć jakiekolwiek trudności z poruszaniem się. Myliłem się, ale było warto. Nasz wspólny prysznic wyglądał dosyć normalnie. Woda była chłodna, więc poczułem ulgę na całym ciele. Wytarliśmy na wzajem nasze ciała i wróciliśmy do pokoju. Nad łóżkiem wciąż wisiała lina. Ten hak to dobry pomysł... Położyłem się na brzuchu, a Lou usiadł okrakiem na moich biodrach.
-Przez chwilę może boleć, ale powinieneś poczuć ulgę. -wylał na rękę oliwkę i rozsmarował nią obie dłonie. Następnie przyłożył je do moich łopatek, a ja cicho syknąłem z bólu. Jego dotyk był delikatny i powolny. Po chwili masaż zaczął być przyjemny. Przynajmniej w tym miejscu... Z każdym zejściem jego rąk niżej ponownie trochę bolało, ale za każdym razem przestawało. W końcu we wszystkich miejscach moich pleców czułem lekką ulgę. Mój chłopak jednak nie przerywał.
-Gdzie się tego nauczyłeś? -zapytałem.
-Tu i ówdzie... -po chwili skończył ruchy swoich dłoni i zszedł ze mnie. Obróciłem się lekko na bok i tak jak poprzednio mogłem położyć głowę na jego klatce piersiowej.
-Kocham Cię. -powiedział.
-Ja Ciebie też kocham. -Byłem zmęczony. On również. Szybko zasnąłem czując go przy sobie. Czując jego ciepło, zapach, dotyk. Słysząc jego oddech, a niekiedy lekkie pomrukiwanie...
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Witajcie ponownie! Druga część skończona. Mam nadzieję, że Wam się podoba i nie zabijecie mnie za ten rozdział. Pozwalam za to wykończyć Malika i Calder. Dziękuję za wszystkie miłe komentarze. Ponownie była ich spora liczba. Nie przedłużam już... Pozdrowienia! .xx